Ik weet hoe het is..
Presenteren.. Moet dat? Ik weet nog toen ik op school zat en iets moest presenteren.
De avonden ervoor sliep ik slecht. Ik had me slecht voorbereid, stelde veel uit terwijl ik 'genoeg' tijd had en wist nooit wanneer ik nou echt klaar was. Ik had zweethandjes, knikkende knieën en kwam moeilijk uit mijn woorden. Kon ik alles wel onthouden dat ik wilde vertellen?
Soms zag ik leerlingen die perfect op 1 punt bleef staan, met een recht lichaam, mooie verhalen hadden, goeie feiten, vol zelfvertrouwen, die makkelijk uit hun woorden kwamen..
Wow. Nee. not for me.
Ik voelde mij geïntimideerd door de perfectie.
Ergens wist ik dat er zoveel potentie in mij zat, maar het lukte me niet om dit ten volle te uitten.
Ik was onzeker en dacht niet dat iemand het zou begrijpen.
Ik had me er bijna bij neergelegd. Dat ik nooit zou kunnen presenteren.
Tot mijn 14e. Toen was ik aanwezig bij een presentatie van een bekende spreker samen met
nog 300 andere mensen.
Hij had mijn volle aandacht. Hij was boeiend. Grappig. Interessant. Vol met enthousiasme.
Voor het eerst in mijn leven zag ik een goede presentatie en voelde ik mij niet geïntimideerd,
maar geïnspireerd.
Het onmogelijke werd mogelijk
Hij vertelde ons dat hij vroeger heel onzeker was en dat hij heeft geleerd om te presenteren door
'NLP'.
Neuro Linguistisch Programmeren.
Ik wist niet wat het precies was, ik dacht alleen:
Ik ga dit leren.
En zodra ik het heb geleerd, ga ik het anderen ook leren
Want presenteren gaat niet alleen om een vaardigheid
het gaat erom dat je volledig
weer kan vertrouwen in je kennen, je kunnen,
je vermogen om goed voor te bereiden, je focus,
je kracht
dat je het beste uit jezelf naar voren haalt op het moment dat je het meest nodig hebt
en ontdekt hoe goed jij kan zijn in presenteren
